www.lesslupsk.fora.pl

Morrigan

[link widoczny dla zalogowanych] [ nowa strona szybciej się otwiera ]

„ Nie zrozum mnie źle, ale to dla mnie inność..” – czyli akceptujesz mnie czy nie? – Jak to jest z akceptacją homoseksualizmu przez heretyków?

Dzisiaj. Odbyłam poważną rozmowę z moją heteroseksualną przyjaciółką. Znamy się całe życie, dorastałyśmy ze sobą. W sumie. W sumie to ja ni stąd ni zowąd zostałam lesbą. Przeprowadziłyśmy poważną rozmowę o dzieciach. Znaczy mnie zafascynowała rewolucja embrionalna, dokładniej sztuka zapłodnienia lesby przez lesbę. Z racji tego, że nie mamy przed sobą żadnych tajemnic [ no może prawie ], ale postanowiłam uświadomić Ją, że można tak spłodzić dziecko. No i dowiedziałam się, że jednak jestem innym człowiekiem. Dlaczego? Bo to jest nieludzkie, takie bez uczuć. Takie oschłe, spłodzenie dziecka. W przypadku dwóch lesb według mojej przyjaciółki, to już jest inność. Więc ja spytałam, gdzie się zaczyna i kończy Jej akceptacja mojej orientacji seksualnej. Otóż oświadczyła mi, że związek, spoko – miłość – pełen lajt. Tego się nie wybiera, to niezależne ode mnie – zakumała tą kwestie. Dosyć szybko, według mnie. Ale dziecko? to już eksperyment naukowy. Według mnie żaden eksperyment. Chociaż po części ma racje, to pewien rodzaj kompletowania sobie dziecka. Taki supermarket na dziecko. Teoretycznie : Wiesz kochanie weźmy makaron na obiad, albo wiesz, nie makaron, bo makaron jest za długi, może weźmy kolor oczu, tak to się przyda, a grupę krwi? Nie, może nie, moja jest lepsza. Albo weźmy kolor włosów, daj mi odpowiedni chromosom, potem weź ten na charakter, charakter, baaa musi mieć po mnie, będzie genialne! Drugi dr. Hauser!
Potem zapytałam „Myślisz, że ochrzcili by mi MOJE dziecko w Polsce ?” ona „Myślę, że tak.”, ja: „No, w końcu prokreacja, co nie?” ona: „ Dokładnie, tego czego od Was oczekujemy.” Czyli oczekuje się od homoseksualistów dzieci? Nie zdążyłam zapytać, bo czekałyśmy na moją drugą przyjaciółkę heteroseksualną. Jeżeli tak… to MY wam ich damy. Przynajmniej lesby, chociaż mężczyźni, po odpowiednim nafaszerowaniu sterydami też by mogli. Mój profesor mi opowiadał o tym.
Idę z tą drugą przyjaciółką po mieście, nagle okazało się, że musze iść z Nią do ginekologa. Akcja : Wchodzą dwie kobiety do przychodni ginekologicznej. Jedna jest ubrana [ czyli ja ] jak mężczyzna, choć wszyscy mówili do mnie na per „pani”. Druga jak typowa matka w ciąży. Ze mną na sali, siedzieli sami tatusiowie, i wiecie co? Nikt nas nie wziął za związek! Ja później powiedziałam „Nie dziwi Cię to, że ludzie nic nie mówią, jak ja przychodzę z Tobą na badanie USG twojego Kacpra?” ona „ A co tu do dziwienia jest?” ja „No, że dwie kobiety przychodzą razem?” ona „ Tam pierdolisz, Ty czasem jebniesz suchara, nie ma się co dziwić.” Wyszłam na homofoba? Z resztą ona o mnie wie, ale nie do końca. Z przyczyn różnych i wszelakich.
Jak to jest z facetami? Faceci akceptują lesby z przyczyn, fizycznych. Lubią oglądać, uczestniczyć w trójkątach Z biseksualistkami – chociaż raz się na coś przydały. Bo reszta lesb, automatycznie zyskała ogólnopolską akceptację.
Mój kolega, powiedział mi :” WIESZ… JAK KTOŚ JEST PEDAŁEM, TO MAM TO W DUPIE” ja :” gdzie się zaczyna, a gdzie kończy Twoja akceptacja?” on: „ ALE NIECH SIĘ DO MNIE NIE ZBLIŻA, PO PROSTU.” Czyli takie MAM WYJEBANE, DOPÓKI NIE WPIERDOLI MI SIĘ NA MOJE PODWÓRKO. Oj ździwiłby się.  Dokończył wypowiedź : a to ze jest sobie pedałem spoko, toć nie będę krzyczał : dawać takich do wiezienia! zabijać takich! . Jakich takich się zastanawiam? Innych?
Zapytałam : Czemu nie będziesz tego wykrzykiwał? On: bo ogólnie, mam to w dupie. Nie wiem, niektórzy myślą i mówią, że to choroba, ale dla choroby też trzeba mieć odrobinę tolerancji – bo to nie kogoś wina, no i to są też ludzie, więc nie będę krzyczał i chodził z takimi sloganami.
Ludzie heteroseksualni. Na ten temat wyrobiłam sobie wczoraj już teorię : DLA HOMOSEKAULISTY SAMI JESTEŚCIE INNI!. Mam rację, bo dla mnie nie jest to normalne, coraz bardziej,[ mam takie wrażenie ], że dwoje ludzi o przeciwnej płci dobiera się w pary. Poważnie. Zaczynam patrzeć na nich, tymi samymi oczami. Jak wy możecie kochać kogoś, bzykać się z kimś kto nie wie, jak was dotknąć? – Bezsens.
Później zapytałam mego kolegi tego samego, co wyżej się wypowiedział. Zapytałam, to czego się boisz? On : tego, że nie chcę by on mnie dotykał.
Moja przyjaciółka homoseksualna [ pozdrawiam przyjaciółkę  ] na podobne pytanie odpowiedziała: „..Wiesz co jest najgorsze? Jak hetero mówią o homo, to nie widzą w tym uczucia, jakie jest między nimi, tylko patrzą przez pryzmat seksu…O mało mego kuzyna [ heteryka ] nie zaatakowałam w niedzielę za coś podobnego. Dla mnie człowiek homo czy hetero to taki sam człowiek.” Zapytałam : CO TO ZNACZY TAKI SAM CZŁOWIEK? Odpowiedziała : „..Ciężko to opisać, dla mnie to nie ma różnicy” Dlaczego? To ja wam opowiem – bo niczym się nie różnimy. Prawie. Nasze światy funkcjonują w jednym. Mamy często te same problemy, ubieramy się w tych samych sklepach, a na mieście sramy do tego samego sracza.
Z drugiej strony jakby na to spojrzeć, według mojej nowej teorii, to : JEŻELI TY AKCEPTUJESZ MNIE, JA ZAAKCEPTUJĘ CIEBIE. ALE NIE KARZ MI SZANOWAĆ CIEBIE JAK TY NIE SZANUJESZ MNIE.
Z tą akceptacją według mnie to będzie różnie, jeszcze przez długie lata. Mam zaszczyt żyć w czasach, gdy homoseksualizm wyszedł z cienia. Gdy ludzie zaczynają o tym mówić. A uwierzcie mi, że mówią [ heterycy ] o homoseksualizmie. Np. u mnie w poradni takiej. Leciały określenia „pedały” lub „lesby”. Uwierzcie mi, lub nie. Ale oni chyba myśleli, że homoseksualiści latają z plakietką na czole „JESTEM LESBĄ” lub „JESTEM PEDAŁEM”. Nie wiem skąd się bierze ten paniczny lęk. Może jakbyśmy stworzyli taki kodex jak w bractwie rycerskim, na przykład, albo jak w biblii 10 przykazań takie. W którym na pierwszym miejscu byłoby przykazanie „NIE BĘDĘ PODRYWAĆ I DOTYKAĆ CZŁOWIEKA KTÓRY JEST HETEROSEKSUALNY” jako taki gwarant wiecie. Kto nie przestrzegałby tego kodexu od razu na zesłanie, by skazywała taka specjalna komisja, powołana przez przywódcę zniewolonych, pana Biedronia. Dlaczego komisja? Bo u nas w Polsce popularne są strajki, komisje, trybunały. Może oczekują od nas takiego własnego prawa? Nie wiem. Ale się dowiem. Pozdrawiam serdecznie moich czytelników.